1 خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد عجب خطی ست که هرکس که دید تحسین کرد

2 همین بس است نشان قبول دعوت من که چون دعای تو گفتم فرشته آمین کرد

3 هزار شکر که قسّام رزق روز ازل مرا ز خوان محبّت وظیفه تعیین کرد

4 بیا که طوطیِ جان را غرض حدیث تو بود هرآنچه در پسِ آیینه عشق تلقین کرد

5 کنون ز تلخی هجران چه غم خیالی را که کام جان ز حدیث لب تو شیرین کرد