نور رویش دیدهٔ از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1387

1 نور رویش دیدهٔ مردم منور ساخته صورت خود را به لطف خود مصور ساخته

2 بسته است از مه نقابی آفتاب روی او تا نداند هر کسی خود را چنین برساخته

3 درخرابات مغان بزم خوشی آراسته رند و ساقی جام و می با یکدگر در ساخته

4 عشق او بحر است و ما را ز آن به دریا می کشد عشق ما را آبروئی داده خوشتر ساخته

5 هر که خاک پای سرمستان او را بوسه داد بر سریر سلطنت سلطان و سرور ساخته

6 اسم اعظم خواست تا ظاهر شود در آینه عین ما روشن دلی را دیده مظهر ساخته

7 هر کسی سازد سرائی در بهشت از بهر خود نعمت الله خانهٔ دل جای دلبر ساخته