جان دادن از وفا هنر کوهکن از اهلی شیرازی غزل 250

1 جان دادن از وفا هنر کوهکن بس است حاجت بقصه نیست همین یکسخن بس است

2 ساقی رواج مدرسه و خانقه شکست درصد هزار بتکده یک بت شکن بس است

3 تا زنده ام پلاس سگت پیرهن کنم چو میرم از غم تو همینم کفن بس است

4 بوی گل وصال کجا میرسد بمن بگشا قبا که نکهت ازین پیرهن بس است

5 من کشته توام چکنم معجز مسیح حرفی بگو که یک سخنم زان دهن بس است

6 ما را بس این که در سر سرو تو رفت دل معراج بلبلان سر سرو چمن بس است

7 اهلی اگر حکایت مجنون ز یاد رفت حرفی ز داستان تو در انجمن بس است