دروغ و راستی کان غمزه از امیرخسرو دهلوی غزل 468

1 دروغ و راستی کان غمزه غماز پیوندد درد صد پرده عاشق ز لب وان باز پیوندد

2 بلا را نو کند رسم و طریق فتنه نو سازد چو او اول کرشمه با طریق ناز پیوندد

3 به سینه نارسیده بگذرد و ندر جگر شیند خدنگی با کمان کان ترک تیرانداز پیوندد

4 به خون گرم دل پیوست با او گر بری دل را چو خون گرم است هر صد بار دیگر باز پیوندد

5 مرا چه حد وصلست، این قدر بس قرب او باشد سخن با یکدگر کاواز با آواز پیوندد

6 چه باشد حال من جایی که هر شب بهر تاراجم خیالش ساخته با این دل ناساز پیوندد

7 همی گویند جان خواهی، مجو پیوند ازو، خسرو ز بهر زیستن گنجشک با شهباز پیوندد