نامهٔ طاعت و عصیان چه از خیالی بخارایی غزل 337

1 دلا طریقهٔ عشّاق خود پرستی نیست چرا که شیوهٔ مردان راه هستی نیست

2 چو خاک پست شو ار آبروی می طلبی که میل آب روان جز به سوی پستی نیست

1 دلا بنیاد جان را محکمی نیست در او جز غم اساس خرّمی نیست

2 چه پوشم راز دل از تو چو هرگز میان ما و تو نامحرمی نیست

1 بی‌رخ آن مه که شام زلف را در هم شکست چون فلک پشتِ امید من ز بار غم شکست

2 راستی را هر دلی کز مردم صاحب نظر برد چشم دل فریبش، زلف خم در خم شکست