کنایت ها به آب خضر گفته
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 کنایت ها به آب خضر گفته دهانش پیش لب امّا نهفته
2 مگر گلزار رخسار تو رنگی ست کزین سان سرخی رویت شکفته
3 چه محرابی ست طاق ابروانت که در هر گوشه اش مستی ست خفته
4 صبا را آستان روبی مفرمای به مژگان باید آن درگاه رُفته
5 خیالی در سخن دُر سفت و آن شوخ نمی گیرد به گوش دُرهای سفته
دیدگاه‌ها **