خیالی بخارایی

کنایت ها به آب خضر گفته از خیالی بخارایی غزل 335

غزل 335 ام از 399 غزلیات

خانه / خیالی بخارایی / دیوان اشعار خیالی بخارایی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 335

1 کنایت ها به آب خضر گفته دهانش پیش لب امّا نهفته

2 مگر گلزار رخسار تو رنگی ست کزین سان سرخی رویت شکفته

3 چه محرابی ست طاق ابروانت که در هر گوشه اش مستی ست خفته

4 صبا را آستان روبی مفرمای به مژگان باید آن درگاه رُفته

5 خیالی در سخن دُر سفت و آن شوخ نمی گیرد به گوش دُرهای سفته

خیالی بخارایی

شعر شعر کهن غزل خیالی بخارایی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از خیالی بخارایی

1 افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفتند وز راه سبکباری با هم به سفر رفتند

2 پای از سر و جان بر کف در راه رضا بودند از یار چو فرمان شد مجموع به سر رفتند

1 نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست گرچه سرودی خوش است لیک دمی بیش نیست

2 توسن توفیق را پای طلب در گل است ورنه ز ما تا به دوست جز قدمی بیش نیست

1 دلم از دردِ فراق تو قوی افگار است دیده در حسرت یاقوت تو گوهربار است

2 ای که گفتی خبری از تو صبا برد ولی مشکل این است که او نیز چو من بیمار است

شاعر شعر کنایت ها به آب خضر گفته خیالی بخارایی می باشد.

این شعر در قرن 9 سروده شده است.

قالب شعر کنایت ها به آب خضر گفته غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

399 / 335

شعرقبلی

بنر