پادشاه عاشقانیم از شاه نعمت‌الله ولی غزل 978

1 پادشاه عاشقانیم و گدای کوی عشق ای عجب بنگر گدا شد پادشاه کوی عشق

2 مجلس مستان حضرت روضهٔ رضوان ماست جنت المأوای ما بستانسرای کوی عشق

3 عقل سرگردان چه داند ذوق بزم عاشقان ناسزائی خود کجا باشد سزای کوی عشق

4 خانقه هرگز ندارم من به جای میکده خود ندارم هیچ جائی من به جای کوی عشق

5 مانم چشم و غم دل دوست می داریم دوست زانکه جان می بخشداین آب و هوای کوی عشق

6 صد دوا بادا فدای درد بی درمان ما باد جاوید این دل ما مبتلای کوی عشق

7 نعمت الله دم به دم از ما نوائی می برد تا توانی یافتیم از بینوای کوی عشق