1 سر سال دیگر خبر یافت شاه که کوش بداندیش در بزمگاه

2 قراطوس بیچاره را پاره کرد دل مردم از درد غمخواره کرد

3 دژم گشت و از غم نخندید و گفت که آن دیو را خاک بادا نهفت

4 که بس ریمن و تند و گردنکش است به خوی پلنگ و تف آتش است

5 نه فرّخ نمایند کشتن اسیر پس از جنبش و کشتن و داروگیر

6 نماند همی خوی بد را بجای براو باد همواره خشم خدای

7 سپهدار قارن چو دیدش دژم به گفتار برداشت از دلْش غم

8 بدو گفت، شاها، تو خوش دار دل مکن ایچ ازاین کار غمناک دل

9 ز فرمان تو هرکه گردن کشید سرش بی گمانی بباید برید

10 قراطوس چون سربپیچد ز راه شود کشته بر دست گردان شاه

11 فریدون فرخنده بگشاد چهر بخندید با قارن از روی مهر