منزل کناره کرده، ز راه عبور از واعظ قزوینی غزل 71

1 منزل کناره کرده، ز راه عبور ما صحرا به تنگ آمده از دست شور ما

2 از بس نمانده است ز ما هیچ در میان یاران کنند غیبت ما در حضور ما

3 اشکم بدیده از دل پرسوز چون رسد؟ توفان چو شعله خشک شود در تنور ما

4 با داغ دل، چو لاله سراپا شکفته ایم نتوان شناختن ز غم ما سرور ما

5 واعظ، گمان قوت دین گر بری بخویش دل برگرفتنست ز خود سنگ زور ما