هجا کردست از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 87

1 زمین ز راغنک و راه درازش همه سنگلاخ و همه شوره یکسر

1 کوس تو اندر خوردنی، هر روزگار اندر منه باد برگست و قفا سفت و سیل و عصا؟

1 در تو دل خسته نظری تیز نکرد کز دیده هزار گونه خونریز نکرد

2 پرهیز کن از دود دلی، کز غم تو خون گشت وز دوستیت پرهیز نکرد