1 مرغ دل در دام زلف دلبری افتاده باز عشق جانان جان ما بر باد خواهد داد باز

2 زاهد خلوت نشین از خان و مان دل برگرفت مجلسی مستانه در کوی مغان بنهاد باز

3 توبه بشکستیم و دیگر در شراب افتاده ایم هر که آمد سوی ما مانند ما افتاد باز

4 بر خیال عقل بی بنیاد بی بنیادی من تا چه آید بر سرت زین عقل بی بنیاد باز

5 روی دل بر درگه سلطان خود آورده ایم آمده بر درگه شه بنده ای آزاد باز

6 آب چشم ما چو دجله می رود هر سو روان شاید ار معمور سازد خطهٔ بغداد باز

7 خوش گشادی از گشاد نعمت الله یافتیم تا در میخانه را بر روی ما بگشاد باز