دلی که شاد ز وصل تو دیر دیر از اهلی شیرازی غزل 525

1 دلی که شاد ز وصل تو دیر دیر شود به یک نظر که به بیند ترا چه سیر شود

2 مرا چه غم که رقیبت چو سگ گشاد دهان کسی که مست تو شد در دهان شیر شود

3 من از هلاک خودم نیست غم از آن ترسم که ترک مستی و چشمت بخون دلیر شود

4 گرفت در گلویم آب خنجر تو اجل نهشت آنقدرم کز گلو به زیر شود

5 ز درد عشق تو چون به نمیشود اهلی اگر هلاک شود زود به که دیر شود

6 زنار بت پرستی خود می برم بخاک یعنی که رشته کفنم موی او کنید

7 در شیشه یی کنید کلاب سرشک من وانرا که یار کشت کفن شوی او کنید

8 تلقین من که هندوی زنار بسته ام حرفی ز سحر نرگس جادوی او کنید

9 تعویذ دوستی است که اهلی نوشته است این را بیاد گار ببازوی او کنید