1 دل که خونم خورد ای حور نه پنداری ازوست او که جا در دل من ساخته خونخواریی ازوست

2 تهمت وصل کشم زانکه ز بس بندگیم خلق را در حق من چشم وفاداری ازوست

3 ایکه دستم بدهان می نهی از باب فغان بر دل چاک نهم دست که این زاری ازوست

4 وه که بیمار چنانم که زمن یار کنار کرد با آنکه مرا اینهمه بیماری ازوست

5 طمع خام به بینید که با دست تهی اهلی سوخته دل را هوس یاری ازوست

6 اهلی بدیده خواب ندارد ز خار غم در دیده یی که خار بود جای خواب نیست