دل دوش هزار چاره سازی میکرد از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 27

1 ز آن در مثل گذشت که شطرنجیان زنند شاهان بیهده چو کلیدان بی کده

1 انجیر کش از شاخ بستدی تو وصفش تو بیک بیت بشنو از من

2 چون برگ گل زرد خرد کرده سربسته و کرده میان پر ارزن

1 گفتم همی چه گوئی ای هیز گلخنی گفتا که چه شنیدی ای پیر مسجدی

2 گفتم یکی که مسجدیم چون نه غرمنم گفتا تو نیز هم نه چنین پیر زاهدی