اهل دل را از سراپردهٔ از شاه نعمت‌الله ولی غزل 211

1 اهل دل را از سراپردهٔ جان باید جست عاشقان را ز خرابات مغان باید جست

2 دل به دست غم آن جان جهان باید داد وانگهی شادی از آن جام جهان باید جست

3 اگر از باد صبا خاک درش می جوئی همچو غنچه به هوا جامه دران باید جست

4 دم به دم خون دل از دیده روان باید ساخت اصل دیده در آن آب روان باید جست

5 در کنار اشک جگر گوشهٔ ما باید دید مردم دیدهٔ ما را به میان باید جست

6 ساقیا ساغر و پیمانهٔ می سوی من آر که از آن هر دو مراد دل و جان باید جست

7 در خرابات اگر گوشه بیابی سید خونش از غمزهٔ غماز فلان باید جست