دل ز میان جان و دل قصد از عطار نیشابوری غزل 306

1 دل ز میان جان و دل قصد هوات می‌کند جان به امید وصل تو عزم وفات می‌کند

2 گرچه ندید جان و دل از تو وفا به هیچ روی بر سر صد هزار غم یاد جفات می‌کند

3 می‌نکند به صد قران ترک کلاه‌دار چرخ آنچه میان عاشقان بند قبات می‌کند

4 خسرو یک سواره را بر رخ نطع نیلگون لعل تو طرح می‌نهد روی تو مات می‌کند

5 جان و دلم به دلبری زیر و زبر همی کنی وین تو نمی‌کنی بتا زلف دوتات می‌کند

6 خود تو چه آفتی که چرخ از پی گوشمال من هر نفسی به داوری بر سر مات می‌کند

7 گرچه فرید، از جفا می‌نکند سزای تو خط تو خود به دست خود با تو سزات می‌کند