1 غم کشت مرا آن بت نوشاد نیامد گنجشک برمد از خفه، صیاد نیامد

2 عاشق شدم، این بود گنه، وای که هجرش جان برد و ازین یک گنه آزاد نیامد

3 بر گریه عاشق که زدم خنده، نمردم تا پیش دو چشم من ناشاد نیامد

4 چه سود ازین مردن بی بهره که شیرین روزی به سر تربت فرهاد نیامد

5 گفتی که شبی زود رسم، روز بدم بین کان نیز به روز دگرت یاد نیامد

6 با خاک نسازد، چه کند این تن خاکی امروز که از جانب تو باد نیامد

7 تاراج خیالت شدم و بدرقه صبر آنجا که مرا دوش ره افتاد نیامد

8 فریاد کنان دی به سر کوی تو رفتم جز گریه کسی در پی فریاد نیامد

9 خسرو، به ستم جان ده و انصاف مجو، زآنک در مذهب خوبان روش داد نیامد