خط سبزی که سر از لعل تو برخواهد از اهلی شیرازی غزل 775

1 خط سبزی که سر از لعل تو برخواهد کرد تاچه با جان من خسته جگر خواهد کرد

2 بر رخ همچو گلت سبزه که برمیخیزد رستخیزی است که جان زیر و زبر خواهد کرد

3 رخنه ها در دل من میکند آن خط دگرم نه که راضی بهمین است دگر خواهد کرد

4 در دل آن روز که آتش زدی ام می گفتم کاخر این دود دلم در تو اثر خواهد کرد

5 ملک دل جای تو ای رشک بتان خواهد بود تو درون آی که جان عزم سفر خواهد کرد

6 برهمن وارم اگر زنده در آتش سوزی کافرم گر دلم از عشق حذر خواهد کرد

7 یار بر تربت اغیار چو باد از گذرد اهلی سوخته دل خاک بسر خواهد کرد