1 مه به زلف تو گر شود بسته هر زمان خوب تر شود بسته

2 گر به زلف تو چشم بگشایم موی در مو نظر شود بسته

3 چون گشایی دهان شیرین را تنگهای شکر شود بسته

4 گر ز جورت به چرخ ناله کنم چرخ را هفت در شود بسته

5 دیده کز خواب بسته می نشود هم به خون جگر شود بسته

6 از دم سرد من عجب نبود آب چشمم اگر شود بسته

7 بنده خسرو که دل به مهر تو بست کی به مهر دگر شود بسته