آتش عشق تو دل در از شاه نعمت‌الله ولی غزل 413

1 آتش عشق تو دل در بر بسوخت باز زرین بال عقلم پر بسوخت

2 شمع عشقت آتشی در ما فکند عود جانم در دل مجمر بسوخت

3 آتشی از سوز سینه بر زدم عقل چون پروانه پا تا سر بسوخت

4 سوخته بودم آتش عشقت دگر خوش برافروخت و مرا خوشتر بسوخت

5 غیرت عشق تو بر زد آتشی هرچه بود از غیر خشک و تر بسوخت

6 غرقهٔ بحر زلالیم ای عجب جان ما از تشنگی در بر بسوخت

7 تاب نور آفتاب مهر تو شد پدید و مؤمن و کافر بسوخت

8 عکس رویت بر رخ ساغر فتاد آب آتش رنگ در ساغر بسوخت

9 گرچه عالم سوخت از عشقت ولی همچو سید دیگری کمتر بسوخت