بنمای آتشین رخ و مست شراب از اهلی شیرازی غزل 1218

1 بنمای آتشین رخ و مست شراب شو ماییم و پاره جگری گو کباب شو

2 برخیز اگر هوای صبوحیست ایگلت حاجت بصبح نیست تو خود آفتاب شو

3 خود را مده بخواب که دارم حکایتی بشنو فسانه من و آنگه بخواب شو

4 یکباره عاشق از در خود همچو سگ مران گاهی بلطف کوش و گهی بر عتاب شو

5 یا چشمه حیات بپوش ای خضر ز خلق یا دستگیر تشنه بیک جرعه آب شو

6 کشتی باده کشتی نوحست پیش ما گو سیل غم ببار و جهان گو خراب شو

7 تا کی عذاب دوزخ هجران کشد کسی اهلی ببر ز خویش و خلاص از عذاب شو