خیال روی تو چون بگذرد به از حافظ شیرازی غزل 339

1 خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم دل از پی نظر آید به سوی روزن چشم

2 سزای تکیه گهت منظری نمی‌بینم منم ز عالم و این گوشه معین چشم

3 بیا که لعل و گهر در نثار مقدم تو ز گنج خانه دل می‌کشم به روزن چشم

4 سحر سرشک روانم سر خرابی داشت گرم نه خون جگر می‌گرفت دامن چشم

5 نخست روز که دیدم رخ تو دل می‌گفت اگر رسد خللی خون من به گردن چشم

6 به بوی مژده وصل تو تا سحر شب دوش به راه باد نهادم چراغ روشن چشم

7 به مردمی که دل دردمند حافظ را مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم