چشم ز گریه خانه مردم پر از اهلی شیرازی غزل 426

1 چشم ز گریه خانه مردم پر آب کرد طوفان اشک من همه عالم خراب کرد

2 گفتی لب مراست بدلها حق نمک حقا که این نمک جگر من کباب کرد

3 ز امید می ز لعل تو مردیم در خمار با ما شراب لعل تو کار سراب کرد

4 وصلت نصیب مردم بیدار شد ز بخت مارا بعشوه نرگس مستت بخواب کرد

5 حسنت چراغ دیده و دل هر دو بر فروخت کاری که کرد حسن تو کی آفتاب کرد

6 اهلی رضای دوست پسندد ز کام خود از هرچه خوانده است همین انتخاب کرد