چشم صاحبدل نظر چون بر رخ گل می‌کند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 چشم صاحبدل نظر چون بر رخ گل می‌کند از جمال گل قیاس حال بلبل می‌کند
2 هرکه را چون کوهکن لعل لب شیرین هواست بار کوه غم به یاد او تحمل می‌کند
3 عاشقی کز زهره‌رویان دل به وصل آلوده کرد گر ملک باشد که عشق او تنزل می‌کند
4 در دل پاکان که از روی صفا آیینه است مدعی ناپاکی خود را تعقل می‌کند
5 جز به خاک کوی او اهلی نیارد سر فرو آسمان بیهوده از وی این تخیل می‌کند