چشم عالم روشن از از شاه نعمت‌الله ولی غزل 192

1 چشم عالم روشن از نور خداست هر که این را دید نور چشم ماست

2 در دل آن کس که او گنجیده است همچو او صاحبدلی دیگر کراست

3 حال ما داند درین دریا به ذوق یار بحر وی که با ما آشناست

4 دُرد درد او اگر یابی بنوش زانکه دُرد درد او ما را دواست

5 ذرهٔ خورشید این و آن همه در نظر آئینه گیتی نماست

6 عاشق ار در عشق او کشته شود حضرت معشوق او را خونبهاست

7 نعمت الله رند سرمستی خوشست پادشاهست او نپنداری گداست