سر مست رود چو در گلستان
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 سر مست رود چو در گلستان پامال کند جمال بستان
2 من ناله کنان ز غم همه شب او خفته به ناز در شبستان
3 یارب که از آن خدای ناترس انصاف من شکسته بستان
4 ای چشم ترا به کشتن من یک غمزه و صد هزار دستان
5 هم مستی و هم خوشی و همه وقت خوش باد همیشه وقت مستان
6 فریاد ز بلبلان برآمد مخرام به ناز در گلستان
7 داغی که فراق بر دلم کرد بشکاف و ببین، هنوز هست آن
8 شد کشته به دست جور خسرو آخر نگهی به زیر دستان
ادامه توضیحات شاعر