کشتگان از دم او از شاه نعمت‌الله ولی غزل 787

1 کشتگان از دم او زنده شدند همچو ما زندهٔ پاینده شدند

2 ز آفتاب نظر روشن او ماه رویان همه تابنده شدند

3 بنده را بندهٔ او می خوانند زان همه بندهٔ این بنده شدند

4 به هوای لب او غنچهٔ گل لب گشاده همه در خنده شدند

5 بی خبر غیبت ما می کردند آمدند منصف شرمنده شدند

6 کور چشمان که ندیدند او را از نظر رانده و افکنده شدند

7 از دم سید عیسی دم ما ترک و تاجیک بسی زنده شدند