روز ازل که جز رقم کفر و دین از اهلی شیرازی غزل 499

1 روز ازل که جز رقم کفر و دین نبود مارا بغیر حرف وفا بر جبین نبود

2 تا بوده ام بتان بوده ام ولی هرگز چنین نبودم و کس هم چنین نبود

3 خوارم کنون بنزد تو خوش آنزمان که من اظهار عشق با توام ای نازنین نبود

4 ترک بتان کفایت عقل است و دین ولی انگارم آنکه هرگزم این عقل و دین نبود

5 گرشد گدای حسن تو اهلی متاب روی زانرو که هیچ خرمن بی خوشه چین نبود

6 بهر خدا مگوی به دشمن حدیث تلخ کاین نیش زهر بر دل احباب می‌خورد

7 اهلی ز اضطراب تو دانی که آگه است صیدی که تشنه خنجر قصاب می‌خورد