خنک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 760

1 خنک آن کس که چو ما شد همه تسلیم و رضا شد گرو عشق و جنون شد گهر بحر صفا شد

2 مه و خورشید نظر شد که از او خاک چو زر شد به کرم بحر گهر شد به روش باد صبا شد

3 چو شه عشق کشیدش ز همه خلق بریدش نظر عشق گزیدش همه حاجات روا شد

4 به سفر چون مه گردون به شب چارده پر شد به نظرهای الهی به یکی لحظه کجا شد

5 دل تو کرد چرایی به برون ز آخر قالب وگر آن نیست به هر شب به چراگاه چرا شد

6 خنک آنگه که کند حق گنهت طاعت مطلق خنک آن دم که جنایات عنایات خدا شد

7 سفر مشکل و دورش بشد و ماند حضورش ز درون قوت نورش مدد نور سما شد