1 ساقی برخیز کان مه آمد بشتاب که سخت بی‌گه آمد

2 ترکانه بتاز وقت تنگست کان ترک ختا به خرگه آمد

3 در وهم نبود این سعادت اقبال نگر که ناگه آمد

4 عاشق چو پیاله پر ز خون بود چون ساغر می به قهقه آمد

5 با چون تو مه آنک وقت دریافت تعجیل نکرد ابله آمد

6 از خرمن عشق هر کی بگریخت کاهست به خرمن که آمد

7 بی گه شد و هر کی اوست مقبل بگریخت ز خود به درگه آمد

8 اندر تبریزهای و هوییست آن را که ز هجر با ره آمد