ستبره بدند از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 85

1 جغد که با باز و با کلنگان پرد بشکندش پر و مرز گردد لت لت

1 ساقی بآبگینه بغداد در فکند یاقوت رنگ باده خوشخوار مشکبو

2 گویی که پیش عاشق، معشوق مهربانش بگریست، اوفتاد برخسارش اشگ او

1 ما در غم خویش غمگسار خویشیم محنت زدگان روزگار خویشیم

2 سرگشته و شوریده کار خویشیم صیاد نه ایم و هم شکار خویشیم