پایه معراج جان خواهی ز از اهلی شیرازی غزل 818

1 پایه معراج جان خواهی ز دنیا درگذر پای در هفتم فلک نه و زمسیحا درگذر

2 دوش در مجلس چه خوش میگفت با پروانه شمع گر سر مردن نداری از سر ما درگذر

3 تا نبرد غیرت یوسف ترا انگشت عیب بازگیر انگشت و از عیب زلیخا درگذر

4 مردن اندر هجر خوش باشد نه در روز وصال ای اجل کار است مارا با تو از ما درگذر

5 ای شب هجران مگر روز قیامت بگذری سوختم از ظلمت آخر یا بکش یا درگذر

6 کی شود عاقل دل مجنون بکوشش ای حکیم گر تو باری عاقلی از فکر سودا درگذر

7 لاف عشق، آنگه غم دنیا و دین نامردی است مرد شو اهلی و از دنیا و عقبی درگذر