سبزه نوخیز است و باران از امیرخسرو دهلوی غزل 1836

1 سبزه نوخیز است و باران در فشان آید همی میل دل بر سبزه و آب روان آید همی

2 ابر گوهر بار پنداری که از دریا کنار بار مروارید بسته کاروان آید همی

3 جای آن باشد که دل چون گل ز شادی بشکفد کز صبا امروز بوی آن جوان آید همی

4 می رود آن نازنین گیسوکشان از هر طرف صد هزاران دل به دنبالش کشان آید همی

5 جان من گر زنده ماند جاودان نبود عجب کآب حیوان از لبت در جوی جان آید همی

6 وه که هر شب با چنان فریاد کاندر کوی تست خواب در چشمت ندانم بر چه سان آید همی

7 باد هر دم تازه تر گلزار حسنت کز چه رو هر سحر خسرو چو بلبل در فغان آید همی