1 بدین صفت که تویی در زمانه، معذوری اگر به صورت زیبای خویش مغروری

2 دلم چو آینه صورت پرست شد، چه کنم؟ به هر طرف که نظر می کنم تو منظوری

3 به بلبلان برسانید تا نفس نزنید که غنچه پای برون می نهد ز مستوری

4 مرا چو از تو اجازت به زندگانی نیست به زیر پای تو جان می دهم به دستوری

5 ترا که شوق عزیزی نسوخت، کی دانی؟ که چیست بر دل خسرو ز داغ مهجوری