آنکه رحمی نیست بر حال منش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 آنکه رحمی نیست بر حال منش گر بمیرم خون من در گردنش
2 تا نیاید دامن زلفش به دست باز نتوان داشت دست از دامنش
3 دل خراب چشم او گشت و هنوز نیست مسکین ایمن از مکر و فنش
4 چاک زد پیراهن و در خون نشست گل ز رشک نکهت پیراهنش
5 تا نسوزی ای خیالی همچو شمع کی شود حالِ دل ما روشنش
ادامه توضیحات شاعر