آنرا که چنان سلسله ها بافته از اثیر اخسیکتی غزل 46

1 آنرا که چنان سلسله ها بافته باشد هر سلسله زندان دلی تافته باشد

2 هرجا که بجوئید زجانهای عزیزان در هر شکن آرامگهی یافته باشد

3 صد بار بگفتم مکن ای دل مرو آنجا کان ره نه به پای چو توئی بافته باشد

4 بر گنبد طرار منه چشم که ناکاه تا در نگری جیب تو بشکافته باشد

5 صد نامه سر بسته بخوانی و ندانی کانجا سخن از کاغذ سر تافته باشد

6 در راه سر گمشده ئی کم چو اثیر است آنکس که بتو هم بتو بشتافته باشد