این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 32

1 این صدا جان مرا تغییر کرد از غم و اندوه تلخم پیر کرد

2 پیش می‌آمد سپس می‌رفت شه جمله شب او همچو حامل وقت زه

3 هر زمان می‌گفت ای عمران مرا سخت از جا برده است این نعره‌ها

4 زهره نه عمران مسکین را که تا باز گوید اختلاط جفت را

5 که زن عمران به عمران در خزید تا که شد استارهٔ موسی پدید

6 هر پیمبر که در آید در رحم نجم او بر چرخ گردد منتجم