1 آن دم ایاز خاص به مقصود می‌رسد کز بندگی به خدمت محمود می‌رسد

2 ناموس چون محاب ده کوی وحدت است زاین عقبه هرکه می‌گذرد زود می‌رسد

3 دریاب خویش را اگرت عزم کوی اوست کآنجا کسی که بگذرد از سود می‌رسد

4 هر سالکی که پا ز سر صدق می‌نهد اوّل قدم به منزل مقصود می‌رسد

5 تو پیش آه گرم رو ای پیک تیزرو کو نیز در قفای تو چون دود می‌رسد

6 گر شام غم رسید خیالی صبور باش کز غیب آنچه روزی ما بود می‌رسد