آن از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 42

1 آن عزیز مصر می‌دیدی به خواب چونک چشم غیب را شد فتح باب

2 هفت گاو فربه بس پروری خوردشان آن هفت گاو لاغری

3 در درون شیران بدند آن لاغران ورنه گاوان را نبودندی خوران

4 پس بشر آمد به صورت مرد کار لیک در وی شیر پنهان مردخوار

5 مرد را خوش وا خورد فردش کند صاف گردد دردش ار دردش کند

6 زان یکی درد او ز جمله دردها وا رهد پا بر نهد او بر سها

7 چند گویی هم‌چو زاغ پر نحوس ای خلیل از بهر چه کشتی خروس

8 گفت فرمان حکمت فرمان بگو تا مسبح گردم آن را مو به مو