آن شمع گلرخان که رخش لاله از اهلی شیرازی غزل 330

1 آن شمع گلرخان که رخش لاله زار ماست طوفان آتشی است که در روزگار ماست

2 تا خوشه چین خرمن صاحبدلان شدیم تخم محبت همه در کشت و کار ماست

3 زین آتش نهفته که در خاک میبریم تا حشر لاله یی که دمد داغدار ماست

4 در دام عشق ما ز سر شوق میرویم کانکس که صید ما کند اول شکار ماست

5 ما تشنه لب به مسجد و ساقی بمیکده بر کف شراب کوثر و در انتظار ماست

6 اهلی بمال چهره زردی که زر شوی زان کیمیای عشق که خاک مزار ماست