1 ای که همه کار ما راست به تدبیر توست غایت بهبود ماست هرچه به تقدیر توست

2 ما ز جهان غافلیم ورنه در او هر طرف شهرت دلجوی تو حسن جهانگیر توست

3 مایهٔ گنج وفا جان خراب من است چارهٔ مجنون عشق زلف چو زنجیر توست

4 ای که هوس می بری بندگیِ دوست را مانع این سلطنت غایت تقصیر توست

5 یاز کرامت ملاف یا چو خیالی به صدق پیروِ بخت جوان باش که او پیر توست