راهی بزن که آهی بر سازِ آن توان زد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 راهی بزن که آهی بر سازِ آن توان زد شعری بخوان که با او رَطلِ گران توان زد
2 بر آستانِ جانان گر سر توان نهادن گلبانگِ سربلندی بر آسمان توان زد
3 قَدِّ خمیدهٔ ما سهلت نماید اما بر چشمِ دشمنان تیر، از این کمان توان زد
4 در خانقه نگنجد اسرارِ عشقبازی جامِ میِ مُغانه هم با مُغان توان زد
5 درویش را نباشد برگِ سرایِ سلطان ماییم و کهنه دلقی کآتش در آن توان زد
6 اهلِ نظر دو عالم در یک نظر ببازند عشق است و داوِ اول بر نقدِ جان توان زد
7 گر دولتِ وصالت خواهد دری گشودن سرها بدین تَخَیُّل بر آستان توان زد
8 عشق و شباب و رندی مجموعهٔ مراد است چون جمع شد معانی گویِ بیان توان زد
9 شد رهزنِ سلامت زلفِ تو وین عجب نیست گر راهزن تو باشی صد کاروان توان زد
10 حافظ به حَقِّ قرآن کز شِید و زرق بازآی باشد که گویِ عیشی در این جهان توان زد
معنی شعر:
ای عزیز از دو رویی و کبر، ریا ، حیله ورزی و گردن کشی احتراز کن. راهی را برگزین که خداپسندانه باشد و دیگران نیز از آن بهره مند گردند. دست افتادگان و مستمندان را بگیر و از محبت خود به نزدیکان و اطرافیانت دریغ مکن.
ادامه توضیحات شاعر
خیلی هم خوب