هزار شکر که مارا سر شکایت از اهلی شیرازی غزل 293

1 هزار شکر که مارا سر شکایت نیست وگرنه قصه جور تو را نهایت نیست

2 کنون که خرمن خوبی شدی زهی صافی که یک جوت بمن خوشه چین عنایت نیست

3 اگر حکایت حسنم کنم مرنج از من کجاست در همه عالم که این حکایت نیست

4 رخ تو مصحف حسن است و روشنت بخلق چنانکه حاجت تفسیر هیچ آیت نیست

5 نشان گنج محبت زرند میکده پرس که شیخ صومعه را هرگز این هدایت نیست

6 در آفتاب قیامت مشو زمن غافل که غیر سایه لطف توام حمایت نیست

7 چو درد ازوست دوام ازو طلب اهلی سخن صریح بگو حاجت کنایت نیست