ای شکر خوشه‌چین گفتارت از عطار نیشابوری غزل 20

1 ای شکر خوشه‌چین گفتارت سرو آزاد کرد رفتارت

2 بس که طوطی جان بزد پر و بال ز اشتیاق لب شکر بارت

3 خار در پای گل شکست هزار ز آرزوی رخ چو گلنارت

4 هر شبی با هزار دیده سپهر مانده در انتظار دیدارت

5 لعل از جان بشسته دست به خون شده مبهوت جزع خون‌خوارت

6 نرگس تر که ساقی چمن است حلقه در گوش چشم مکارت

7 هرکه را از هزار گونه جفا دل ببردی به‌جان گرفتارت

8 بحر از آن جوش می‌زند لب خشک که بدیدست در شهوارت

9 آسمان می‌کند زمین بوست زانکه سرگشته گشت در کارت

10 گشت دندان عاشقان همه کند زانکه بس تیز گشت بازارت

11 بر دل و جان من جهان مفروش که به جان و دلم خریدارت

12 بر بناگوش توست حلقهٔ زلف حلقه در گوش کرده عطارت