صوفی بیا که خرقه سالوس از حافظ شیرازی غزل 375

1 صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم وین نقش زرق را خط بطلان به سر کشیم

2 نذر و فتوح صومعه در وجه می‌نهیم دلق ریا به آب خرابات برکشیم

3 فردا اگر نه روضه رضوان به ما دهند غلمان ز روضه حور ز جنت به درکشیم

4 بیرون جهیم سرخوش و از بزم صوفیان غارت کنیم باده و شاهد به بر کشیم

5 عشرت کنیم ور نه به حسرت کشندمان روزی که رخت جان به جهانی دگر کشیم

6 سر خدا که در تتق غیب منزویست مستانه‌اش نقاب ز رخسار برکشیم

7 کو جلوه‌ای ز ابروی او تا چو ماه نو گوی سپهر در خم چوگان زر کشیم

8 حافظ نه حد ماست چنین لاف‌ها زدن پای از گلیم خویش چرا بیشتر کشیم