صوفیان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 973

1 صوفیان در دمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند

2 شمع‌ها می‌زنند خورشیدند تا که ظلمات را شهید کنند

3 باز هر ذره شد چو نفخه صور تا شهید تو را سعید کنند

4 چرخ کهنه به گردشان گردد تا کهنه‌هاش را جدید کنند

5 رغم آن حاسدان که می‌خواهند تا قریب تو را بعید کنند

6 حاسدان را هم از حسد بخرند همه را طالب و مرید کنند

7 کیمیای سعادت همه‌اند در همه فعل خود بدید کنند

8 کیمیایی کنند همه افلاک لیک در مدتی مدید کنند

9 وان هم از ماه غیب دزدیدند که گهی پاک و گه پلید کنند

10 خنک آن دم که جمله اجزا را بی ز ترکیب‌ها وحید کنند

11 بس کن این و سر تنور ببند تا که نان‌هات را ثرید کنند