ناگهان پرده برانداخته‌ای از حافظ شیرازی غزل 420

1 ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه

2 زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب این چنین با همه درساخته‌ای یعنی چه

3 شاه خوبانی و منظور گدایان شده‌ای قدر این مرتبه نشناخته‌ای یعنی چه

4 نه سر زلف خود اول تو به دستم دادی بازم از پای درانداخته‌ای یعنی چه

5 سخنت رمز دهان گفت و کمر سر میان و از میان تیغ به ما آخته‌ای یعنی چه

6 هر کس از مهره مهر تو به نقشی مشغول عاقبت با همه کج باخته‌ای یعنی چه

7 حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار خانه از غیر نپرداخته‌ای یعنی چه