زهی روی تو صبح شب‌نشینان از خواجوی کرمانی غزل 738

1 زهی روی تو صبح شب‌نشینان خیالت مونس عزلت‌گزینان

2 دهانت آرزوی تنگدستان میانت نکتهٔ باریک‌بینان

3 عذارت آفتاب صبح‌خیزان جمالت قبلهٔ خلوت‌نشینان

4 به زلف کافرت آوردم ایمان که این است اعتقاد پاک‌دینان

5 چرا از خرمن حسن تو یک جو نمی‌باشد نصیب خوشه‌چینان

6 چو این شکرلبان جان می‌فزایند خنک آنان که نشکیبند از اینان

7 برو خواجو و بر خاک درش بین نشان‌های جبین مه‌جبینان