تا درد نیابند دوا را از خواجوی کرمانی غزل 374

1 تا درد نیابند دوا را نشناسند تا رنج نبیند شفا را نشناسند

2 آنها که چو "ما"ماهی این بحر نگردند شک نیست که ماهیت ما را نشناسند

3 با عشق و هوا برگ و نواراست نیاید خاموش که عشاق نوا را نشناسند

4 منصور بقا از گذر دار فنا یافت نا گشته فنا دار بقا را نشناسند

5 تا معتکفان حرم کعبهٔ وحدت خود را نشناسند خدا را نشناسند

6 یاران وفادار جفا را نپسندند خوبان جفا کار وفا را نشناسند

7 آنها که ندارند نم چشم و غم دل خاصیت این آب و هوا را نشناسند

8 با عشق تو زیبائی خوبان ننماید با پرتو خورشید سها را نشناسند

9 خواجو چه عجب باشد ارش کس نشناسد شاهان جهاندار گدا را نشناسند