1 تا چین زلف بر رخ دلدار نشکند بازار حسن و رونق تاتار نشکند

2 گر یار بشکند دل ما را هزار بار دانم بدین قدر که دل یار نشکند

3 ما را مباد توبه ز مستی و عاشقی تا جام عشق و کوزه خمار نشکند

4 زاهد، چرا ملامت مستان کنی، بگو تا عهد و توبه مردم هشیار نشکند

5 در عاشقی درست نباشد کسی که او ناموس خویش بر سر بازار نشکند

6 با زلف تست عهد دل ما و زینهار در گوش او بگوی که زنهار نشکند

7 در پای بوس یار ز غوغای عاشقان سرها رود که گوشه دستار نشکند

8 گر آب خضر خواند لبت را خرد، چه شد؟ نرخ گهر به طعن خریدار نشکند

9 خسرو ز زلف یار خلاصی طمع مدار تا این دل شکسته به یکبار نشکند